Yedi Şeyde Acele Etmek

  Rahmet peygamberi sallallahu aleyhi ve sellem, Allah Teâlâ'ya yakınlaşmak ve ahirete hazırlık yapmak için hayırlarda yarışmaya ve salih amellere koşmaya teşvik etmiştir. Ebu Hureyre radıyallahu anh, Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in şöyle buyurduğunu rivayet eder: "Yedi şeyden önce (salih) amellerde acele edin. Unutturan bir fakirlik, azdıran bir zenginlik, ifsat eden bir hastalık, tüketen bir ihtiyarlık, yokeden bir ölüm, Deccâl -ki o en kötü beklenendir- ya da Kıyamet'i mi bekliyorsunuz? Kıyamet daha kötü ve daha acıdır." 

Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in, "Yedi şeyden önce amellerde acele edin" kavlinin anlamı, "Fitneler ortaya çıkmadan önce erken davranarak salih amellerle meşgul olun ve onlara özen gösterin" demektir. 

"Unutturan bir fakirlik mi bekliyorsunuz?" kavlinin anlamı; mükelleflerin, dinleriyle ilgili konulardaki ihmalini kınamadır ve şu demektir: "Allah'a ne zaman ibadet edeceksiniz ve salih amel işleyeceksiniz? Çünkü siz şimdi, meşgul edici etkenlerin azlığına ve bedenin kuvvetli olmasına rağmen Allah'a ibadet etmezseniz, meşgul edici etkenlerin çokluğunda ve bedenin zayıflığında O'na nasıl ibadet edeceksiniz? Sizden biri, kendi derdiyle meşgul olmayı gerektirecek, herşeyi unutturan bir fakirlik mi bekliyor? Şüphesiz fakirlikte o, şaşkına döner ve kendisine rızık endişesi hakim olur. Bunun sonucu da, ibadeti ancak huzursuz ve kafası karışık bir şekilde yapabilir."

"Azdıran bir zenginlik", azgınlığa düşüren bir zenginlik anlamındadır. Azgınlık ise, herşeyde haddi aşmadır. Allah Teâlâ şöyle buyurur: (Sakın! Çünkü insan gerçekten azar; kendisini müstağni gördü diye.) (96/el-Alak/6-7)

Mal; hakkını yerine getirmezse, Allah'ın ondaki hakkını bilmez ve her hak sahibine hakkını vermezse, sahibi için bir fitnedir. Zenginlik, çoğu zaman sahibini cehenneme götüren bir köprü olur. Bu; kazancının haramdan olması, malını şehvetlere ve haram zevklere harcaması, malının onu ibadetten ve taattan alıkoyması, ahiretten yüz çevirerek bütün vaktini para kazanmaya vermesi ya da malıyla ilgili üzerindeki hakları yerine getirmekte cimri davranması nedeniyledir. Allah Teâlâ şöyle buyurur: (Malları da, evlatları da imrendirmesin seni. Allah, onları dünyada bunlar sebebiyle ancak bir azaba çarptırmayı ve canlarının kafir oldukları halde güçlükle çıkmasını ister.) (9/et-Tevbe/85) Ve şöyle buyurur: (Allah'ın lütuf ve kereminden kendilerine verdiği şeylerde cimrilik gösterenler, onu haklarında hayırlı sanmasınlar. Bilakis o, onlar için bir şerdir. Cimrilik ettikleri şey, Kıyamet günü boyunlarına (ateşten) bir halka olarak geçirilecektir.) (3/Âl-i Imrân/180) Hadis-i şerifte ise şu zikredilir: "Allah'ın kendisine mal verip de zekatını vermeyen kimsenin malı, Kıyamet günü kel bir yılan şekline sokulur ve boynuna dolanır. Sonra onu avurtlarından yakalayarak, "Ben senin malınım, ben senin hazinenim" der."

"İfsat eden bir hastalık" ise; ya şiddetinden dolayı bedeni ifsat eden, ya hastalık sonucu oluşan tembellik dolayısıyla dinini ifsat eden, ya da aklı ifsat edendir. Bunun sonucu ibadetten lezzet alamaz ve sevaba erişecek şekilde tâat yapamaz.

"Tüketen bir ihtiyarlık"; bunaklığa, sayıklamaya ve akıl karışıklığına yol açar. Ya ihtiyarlık ya da ihtiyarlığın getirdiği hastalık nedeniyle aklını kaybeder ve bunar. Bu durum, Allah korusun, başına gelen için ibadetten alıkoyucu bir engeldir.

"Yok eden ölüm", aniden gelen ve çabucak gerçekleşen ölümdür. Kişi, günahlarından tevbe etmeye fırsat bulamaz. Rabbinin huzuruna suçlu bir kul olarak gider. Allah onun için acı verici bir azap ve büyük bir utanç hazırlamıştır. Vacip ya da müstehap bir vasiyet yazmaya fırsat bulamaz. Hayır kazanması için eceli geciktirilmez. Allah Teâlâ şöyle buyurur: (Onların her birine ölüm geldiğinde; "Rabbim! Beni döndürün!" der. "Belki geride bıraktıklarımla salih amel işlerim." Asla! Bu, onun söylemiş olduğu bir sözden ibarettir. Onların önünde de, diriltilecekleri güne kadar bir berzah vardır.) (23/el-Mü'minûn/99)

"Deccal ki, o en kötü beklenendir", "Deccal'in çıkışı beklenir" anlamındadır. Deccal'in çıkışı, insanlar yaratıldığından beri ve Kıyamet'e kadarki en büyük fitnedir. Deccal'in fitnesinden daha büyük fitne yoktur. Deccal, sağ gözü kör bir ademoğludur. Kendisinin, Alemlerin Rabbi olduğunu öne sürer. Bir imtihan ve musibet olarak Allah, onun eliyle olağan dışı bir takım olaylar gerçekleştirir. Deccal; gökyüzüne "Yağmur yağdır" der ve gökyüzü yağmur yağdırır. Yeryüzüne "Bitki çıkar" der ve yeryüzü bitki çıkarır. Toprağa "Hazinelerini çıkar" der ve toprak hazinelerini çıkarır. Allah'ın izniyle, anadan doğma kör insanı ve alaca hastalığına yakalananı iyi eder. Yine Allah'ın izniyle ölüyü diriltir. Yiyecekler onun yanında toplanır. Mü^minlerin ise, Allah'ı tesbih etmekten ve O'na hamdetmekten başka yiyecek ve içecekleri yoktur. Bu onlar için, yiyecek ve içecek yerine geçer. Bütün münafıklar Deccal'e tabi olur. Kendisine tabi olanların çoğu Yahudiler, zina çocukları, dünyaya ve dünya süsüne düşkünlükleri nedeniyle kadınlar ve değersiz insanlardır. Sonra İsa aleyhisselam, Lud Kapısı'nda onu öldürür.

"Kıyamet daha kötü ve daha acıdır" kavline gelince; "İnsanın dünyada karşılaştığı bütün felaketlerden daha acıdır" anlamındadır. Salih amellerle hazırlık yapmamışsa, Kıyamet koptuğunda bu onun için çok kötü ve ağır olur. O günün korkusundan kuşlar kursaklarındakini atar ve vahşi hayvanlar bir araya toplanır. (Onu göreceğin gün, bütün emzikliler emzirdiklerini unuturlar. Her hamile (karnındaki) yükünü bırakır. Sen insanları sarhoş görürsün. Halbuki onlar sarhoş değildir. Fakat Allah'ın azabı pek şiddetlidir.) (22/el-Hacc/2) Ölüm, küçük kıyamettir. Nebi sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurur: "Kişi ölünce kıyameti kopar."

Birlikte Olmanın Bereketi

   Allah azze ve celle’nin yarattıkları üzerindeki kuralı,  aralarında ülfet ve birliktelik olmadan doğru-dürüst yaşayamayacakları şeklinde gerçekleşmiştir. İslam, yaratılışa uygun olan dindir. İnsanlar arasında yakınlık ve samimiyet kurulması için onları birbirleriyle tanışmaya yönlendirmiştir. 

(Ey insanlar! Doğrusu biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Ve birbirinizle tanışmanız için sizi milletlere ve kabilelere ayırdık. Muhakkak ki Allah katında en değerliniz O’ndan en çok korkanınızdır.) (49/el-Hucurât/13) 

İnsanlarla tanışma ve onların arasına karışma eğilimi, cemaatle yaşamaya ve düzenliliğe yönlendiren İslami direktiflerde de varolan köklü bir eğilimdir.

Birliktelikte; nefisler istikrara kavuşur, bilgiler doğru olur, kültürel faaliyetler yaygınlaşır ve faziletli bir şekilde medenileşme hareketi zirveye ulaşır. Allah’a basiret ile ibadet edilir. Din yolu açıkça ortaya çıkar. İyilik artar ve hile azalır. İslam’ın birlikteliği tercih etmesi O’nun birçok âdâbında ve hükmünde kendini gösterir. 

İnsandan istenilen en şerefli şeylerden biri olan ibadet bir manastıra çekilmek ve bir hücreye kapanmak değildir. Cemaatle namaz niçin konulmuştur? Cuma namazları kimlere farz kılınmıştır? Bayram namazları, istiska (yağmur isteme) ve cenaze namazlarındaki hikmet nedir? Sevinç ve mutluluk anlarında, korku ve şiddet vakitlerinde, bayramlarda ve başsağlığı dilemelerde, hasta ziyaretlerinde ve cenaze törenlerinde bir araya gelmenin hikmeti nedir? Şayet ümmet mensuplarının ilişkileri sağlam olmazsa, kardeşlik ve cemaat hukuku korunmazsa bütün bunlar asla gereği gibi yerine gelmez!

Birlikteliği korumak için İslam’da birtakım hükümler ve edep kuralları belirlenmiştir. Selam vermek ve selamı yaymak bunlardan biridir. Selamı almak vacip kılınmıştır. Tokalaşma, gülümseme ve güleryüzlülük de bu kurallardandır. Sevginin açıkça gösterilmesi emredilmiştir. Mü’minler, karşılıklı hediyeleşmeye; akrabalara, yetimlere, miskinlere ve yolda kalmışlara iyilik yapmaya teşvik edilmiştir. İçki, kumar, sahtekarlık, küskünlük ve haddi aşan tartışma gibi çekişmeye yol açacak sebepler, kin ve düşmanlık yaratacak unsurlar ve ilişkileri koparmaya götüren etkenler haram kılınmıştır.

Bazı değerli insanlar zamanın bozukluğunu, sapıklık yollarının çokluğunu ve kötülüğe davet edenlerin çalışmalarını mazeret olarak öne sürebilir. Onlar bilmezler mi ki; geri çekilmek, sapıklığın saldırılarını daha da artırır ve toplumun içinde bulunduğu karanlık daha da genişler. Niçin sapıklara, heva ve heves sahiplerine karşı koymaya yönelmezler. Toplulukla el ele veren ve kardeşlerinin gücüne güç katan, hayırdan payına düşeni yerine getirmiştir.

İnsanlardan uzak durmak kişiyi başkalarının namusuna dil uzatmaktan, dedikodu ve laf taşımaktan, insanları hoşlanmadığı lakaplarla çağırmaktan ve kişinin yapısının kötülüklerle bozulmasından kurtarsa da salih insanların arasına karışmak bütün bu kusurlardan kişiyi zaten alıkoyar. Nasihatin bir yerde faydası olmazsa diğer bir yerde faydası olur. Yönlendirme bir an yararlı olmazsa başka bir an yararlı olu. Görev tebliğ etmektir. Hidayet ise Allah’ın elindedir; fakat Allah bir kısmınızı diğer bir kısmınız ile imtihan eder.

Birliktelik ve cemaat ile kastedilen, bütün vakti toplantılarda geçirmek değildir. Gerçekte her insanın kendi özel işini görmek için ya da nafile ibadet için nefsiyle başbaşa kalacağı vakitlere ihtiyacı vardır. 

Ömer radıyallahu anh, bu gibi durumları gözönünde bulundurarak şöyle der: “Uzletten (insanlardan uzak durarak yalnız kalmaktan) nasibinizi alın!” Doğrusu, müslümanın vaktini güzel bir birliktelik ve yararlı bir yalnızlık arasında pay etmesidir. Böylece iki durumdan da kendisine yarayacak şeyler çıkarır. Birliktelikte müslüman; doğruluk, dürüstlük ve vefa sahibi insanlardan, aralarında yaşayacağı arkadaşlar seçer. O arkadaşlar rahatlık anında bir süs ve sıkıntı anında bir hazırlıktır. 

Hikmetli bir sözde şöyle söylenir: “Kendisine kardeşler aramayan insanların en acizlerindendir. Ondan daha acizi ise, o kardeşleri elde edip daha sonra sevgilerini kaybedendir. Kendisi için güzeli seçebilen kişi ancak başkası için güzeli seçebilir.” Ali radıyallahu anh şöyle der: “Arkadaşlığın şartı hatayı bağışlama, sosyal yaşamda hoşgörü ve darlıkta tesellidir.”

Arkadaşların, ilişkilerinde yapması gereken doğal davranmak ve yapmacıklıktan uzak durmaktır. Davranışlarda kolaylığı yaymak, zor durumlardan ve çirkin iki yüzlülükten uzak durmak bağları kuvvetlendirir ve sevgiyi çeker.

İslâm Uygarlığın Ve İnsanlığın Ta Kendisidir.

  İnsanlık tarihinin şahit olduğu en seçkin uygarlık bizim uygarlığımız olan İslam uygarlığıdır. Batı uygarlığı, Endülüs'te ve başka yerlerde İslam uygarlığı ile tanışmasının sonucu bu günlere gelmiştir. İflasının nedeni ise dinden ve ahlaktan uzak maddeci bir anlayışa dayanmasıdır. Bu anlayış, insanlığın mutsuzluğunun sebeplerindendir. İntihar olaylarının, psikolojik sorunların ve ahlaki sapmaların çokluğu büyük bir yokoluş çukuruna düşmekten başka birşey değildir. Akıl sahipleri bu çukurun dibinde kaybettiklerini yeniden elde etmek için biraraya gelirler, fakat bu onlara bir fayda vermez.

Batı uygarlığının gerçekleri ortaya dökülmüş, ulaşılmaya çalışılan güvenliğin ve arzu edilen şerefli bir hayatın gerçekleşebilmesi için insanın mutluluğunun ve istikrarının sağlanması, insan haklarının garanti altına alınması, insanlığın yüksek ideallerini ve ahlaki değerlerini koruması yönünde kendisini dünyanın idaresine layık kılacak yeteneklere sahip olma konusunda güvenilirliği sarsılmıştır.

Uluslararası uygarlık projesini ayağa kaldıracak bir tek ümmet vardır. O da, insanlar üzerine şahit kılınan İslam Ümmeti'dir:

(İşte böylece insanlığa şahit olmanız için sizi mutedil bir ümmet kıldık.) (2/el-Bakara/143) Alemlere rahmet olarak gönderilen peygamberin ümmetidir: (Biz seni ancak alemlere rahmet olarak gönderdik.) (21/el-Enbiya/107) Dünyadaki en hayırlı ümmettir:

 (Siz, insanların iyiliği için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz; iyiliği emreder, kötülükten meneder ve Allah'a inanırsınız.) (3/Âl-i Imrân/110) Yeryüzünde kendisine iktidar verilen ümmettir:

(Onlar (mü'minler) ki, eğer kendilerine yeryüzünde iktidar verirsek namazı kılar ve zekatı verirler, iyiliği emreder ve kötülükten menederler. İşlerin sonu Allah'a varır.) (22/el- Hacc/41)

Seleflerimiz, İslam uygarlığını inşa etmişlerdir. İman ve hidayet meşalesini taşımış, beşeriyetin tümü için mutluluk sancağını yükseltmişlerdir. Bu; İslam Ümmeti'nin alnında ışıldayan bir nur ve parlayan bir taçtır. Uygarlık yönünden ayrıcalıkları ve dini özellikleri vardır ve ancak Rabb olarak Allah'ı, din olarak İslam'ı, nebi ve rasul olarak Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem'i kabul eden bu üstünlüklerle şereflenmiştir.

Uygarlık yönünden üstünlüklerin ilki ve esası tevhid inancıdır. İlme teşvik eden, akla değer veren, ahlakı gözeten, faydaların elde edilmesine ve zararların defedilmesine gayret eden bir inançtır. Dinini, canını, aklını, malını ve namusunu koruyarak insanın haklarını gözeten, vicdanı eğiten ve yapıcı bir ruh kazandıran; orta yollu ve itidalli olmaya, şefkatli ve kolaylaştırıcı olmaya; ölçülü, adaletli ve merhametli olmaya teşvik eden bir inançtır. Bilgiçlik taslayanlar onun hakkında ne derlerse desin Allah Tebarake ve Teâlâ şöyle buyurmuştur: (Onların söylediklerinin hakikaten seni üzmekte olduğunu biliyoruz. Aslında onlar seni yalanlamıyorlar, fakat o zalimler açıkça Allah'ın ayetlerini inkar ediyorlar.) (6/el-En'âm/33)

Çağlar boyu dünyanın, insanlara karşı İslam uygarlığından daha merhametli ve ahlak yönünden daha yüce, hükmünde daha adaletli bir uygarlığa şahit olmadığını insaf sahibi hiç kimse inkar etmez. Hayali uygarlıklar madde bataklığına düştüğü, parçalanma ve kaybolma çamurunda boğulup ahlak krizine tutulduğu gün şüphesiz İslam Ümmeti yönetimin iplerini eline almaya, egemenlik aracına binmeye ve dünyayı idare etmeye daha çok layıktır.

İşte o zaman uygarlık açısından kaydedilen ilerleme halkların kullanılmasına, kaynaklarının tüketilmesine ve şereflerinin çiğnenmesine araç olmayacaktır. Keşifler ve buluşlar inançsızlığa ve terörü desteklemeye bir yol olmayacaktır. Askeri araç- gereçler ve savaş teknikleri devletlerin ve halkların güvenliğini tehdit etmeye, vahşi ve rastgele operasyonlara alet olmayacaktır. Basın-yayın organları kamuoyunu yanıltma vasıtaları olmayacaktır. Bu; İslam dininin beşeriyeti kurtarmak, bugün zulüm ve mutsuzluğun karanlık koridorlarında kaybolmuş olan insanlığı mutluluğa çılarmak için taşıdığı sorumluluktur.

İnsani uygarlığımız konusunda İslam, İnsanlığı kin ve düşmanlıktan, bölücülük ve ırkçılıktan, ayrımcılıktan eşitliğe ve ırki üstünlüğün hiçbir etkisinin olmadığı yardımlaşmaya taşır. Bu; uygarlığımın ilkelerinde, hukuk sisteminde ve uygulamasında açıkça görülür.

Mü'minlerin Emiri Ömer radıyallahu anh... Bir keresinde çarşıda sadaka isteyen yaşlı bir adam görür. Medine'de yaşayan yahudilerdendir. Ömer radıyallahu anh adama halini sorar. Bir de ne görelim; o müslüman insalcıl Ömer ona şöyle der: "Sana insaflı davranmamışız. Gençliğinde senden cizye alıp ihtiyarlığında arkanı aramamışız." Elinden tutarak evine götürür ve ona yemek ikram eder. Sonra Beytu'l Mal'in (Devlet hazinesinin) sorumlusuna göndererek, ona ve onun gibilere; kendilerine ve ailelerine yetecek kadar yiyecek vermesini emreder. Allahu ekber! İşte ümmetimizin soylu tarihindeki uygarlık şaheseri örneklerden biri...

İslam peygamberi sallallahu aleyhi ve sellem'in azı dişi kırılmış, yüzü yarılmış, yaralı bir halde Uhud Savşı'ndan çıktıktan sonra söylediğidir. Bazı sahabileri "Ey Allah'ın Rasulü! Onlara beddua edin!" der. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurur: "Ben lanet edici olarak gönderilmedim. Bilakis alemlere rahmet olarak gönderildim. Allah'ım! Kavmime hidayet et; çünkü onlar bilmiyorlar." Mekke'yi fethettikten sonra da onlara şöyle der: "Gidin; hepiniz serbestsiniz."

Selahaddin Eyyubi rahimehullah Kudüs'ü fethettiği zaman Kudüs'te yüzbinden fazla gayri müslim vardı. Onların malları ve canları için güvence verdi. İçlerinden maddi durumu iyi olanlara bir miktar para karşılığı Kudüs'ten ayrılma izni verdi. Fakirlerin fidyesini kendisi üstlendi. İşte bu bizim parlak uygarlığımız, ya onların çirkin ve zalim uygarlıkları nerede?..

Her an dile getirilen şaşalı sloganlara rağmen, anlaşmalarla ve demokrasilerle insan haklarını savunduğunu öne süren, uluslararası anlaşmalara rağmen çağımız, milletlerin vahşetine ve terörüne şahit olamaktadır. Dünyanın gözü önünde en çirkin suçlar bu anlaşmaları delmektedir.

Tarih haçlı savaşlarındaki, Endülüsteki ve çağımızdaki müslümanlara karşı girişilen utanç verici ve çirkin davranışlardan habersiz değildir. Bu durum, onların utançtan başlarını önüne eğdirmektedir. Zulüm ve aşırılıktaki çirkin davranışlarını tarih dahi örtememektedir. Nazilerin yaptıkları ve engizisyon mahkemelerinde yaşananlar İslam ehlinin bilmediği birşey değildir. Hatta fazla uzağa gitmeye gerek yok... Uluslararası ilişkilerde ve birleşmiş Milletler kurullarında insancıl olduklarını ne kadar ilan etseler de gerçekte onlar vahşiliklerini ve açgözlülüklerini sürdürmektedir. Onlarınki sadece barış ve istikrar kavramı arkasına gizlenmiş, terör ve sömürgeciliğe yolaçan sloganlardır. Dünyada yaşanan olaylar onların ne kadar katı olduğunu ortaya çıkarmıştır. Bu da, onların çağlar boyu kan dökücüler, vahşiler ve şiddet köleleri olduğunu vurgulamaktadır.