Hedefe varmak için yaşanması gereken dünya hayatında, en önemli ilke,
“İNANIYORSANIZ EN ÜSTÜNSÜNÜZ” (Al-i İmran 139) ayeti olmalıdır.
İbn Mesud, Rasulullah (a.s)’ın şöyle
dediğini rivayet etmiştir:
“Kimin derdi ahiret olursa, Allah onun kalbine zenginlik koyar, dağınık işlerini toplar, dünya ona kolay gelir. Kimin de bütün derdi dünya olursa, Allah onun gözünün önünden fakirliği hiç ayırmaz, işlerini dağıtır, düzeni olmaz. Dünya da kendisine ancak takdir edildiği kadar gelir.” (Tirmizî, İbn Mace)
“Ey iman edenler!
Kendinizi ve ailenizi,
yakıtı insanlar ve
taşlar olan ateşten
koruyun.” (Tahrim 6)
“Hiçbir baba,
çocuğuna güzel
terbiyeden daha
üstün bir hediye
veremez.” (Tirmizî)
EDEP; BEDENİN, AKLIN VE RUHUN DİSİPLİNİDİR.
Âlimler Peygamber (a.s)’ın çocukların ilk eğitimi ile ilgili şu beş temel prensibi çıkarmışlardır:
Çocuklara Kelime-i Tevhidi öğretmek.
Çocukta Allah (c.c) sevgisini yerleştirmek.
Çocuğa Peygamber (a.s)’ın, ehli beytinin ve sahabenin sevgisini aşılamak.
Kur’an-ı Kerim öğretmek.
Çocuğu sarsılmaz ve sağlam bir iman üzere eğitmek ve yeri geldiğinde Allah yolunda kendini feda etmesi gerektiğini bilecek şekilde yetiştirmek.
İnsan, ancak sağlam bir kaynağa dayanarak doğru hedefe varabilir.
Gençleri ve çocukları nasıl eğitmeli ki şöyle davransınlar diye düşünüp çabalamadan önce; “yetişkinler nasıl olmalı ki çocuklar da öyle olsunlar?” üzerinde düşünülmeli ve bu doğrultuda çaba gösterilmelidir.
Çocuklar bilinçli olarak eğitilsin veya eğitilmesinler, onlar çevrelerinden çok şey öğreneceklerdir.
Nasıl bir anne-babaya sahip olduğumuzdan çok, nasıl bir anne-baba olduğumuz önemlidir. Birincisi elimizde olmayan, ikincisi ise irademiz ve sorumluluğumuz dahilindededir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder