Peygamber Efendimiz 'in hac farizasını bize bütün tafsilatıyla anla
tan hadis kitaplarımız, onun Mina’ ya vardıktan sonra şeytan taşlama
görevini yerine getirdiği, sonra yine orada berbere mübarek saçının
sağ ve sol taraflarından kestirdikten sonra bunları sahâbilerine
dağıttırdiğı en mûteber hadis kitaplarımızda kaydedilmektedir. (Buhari
Vudu' 33).
Hudeybiye Antlaşması yapıldığı sırada traş olan Gönüller Sultanı
Efendimiz'in mübarek saçlarını ashâbının kapıştığını gören Kureyş
temsilcisinin nasıl şaşkına döndüğünü ve gördüğu bu manzarayı
Mekke'ye vardığı zaman müşriklere derin bir hayret ve heyecanla na
sıl anlattığını biliyoruz.
Ashâb-ı kiram'ın Resûlullah Efendimiz'e ait birşeye sahip olabil
meyi büyük bir nimet ve mazhariyet saymasına şaşmıyor, tam aksine
bunu son derece tabi görüyoruz. Zira biz, Kainâtın iftiharı
Efendimiz in "âlemlere rahmet olarak gönderildiğini" belirten
Kur’an àyetine bütün benliğimizle inanıyoruz. Ålemlere rahmet olan
bir varlığa ait şeylerin veya onun temas ettigi eşyanın o rahmetin izi
ni, en azından kokusunu taşıdığını kabul ediyoruz. Onun bir insan o
duğunu bilmekle baraber, herhangi bir insanda bulunmayan meziyet
leri taşıdığını da biliyoruz.
Güzel dinimizi kafalarındaki dar kalıplardan ibaret zanneden,
onun gönül ve duygu cephesine verdiği önemi görmek istemeyen
kimseler gibi kuru, katı, duygusuz, maddi ve bu sebeple de kasvetli
bir hayatı hiç mi hiç istemiyoruz, Sevginin, duygunun, hasret ve gözyaşı
nın besleyip derinleştirdigi bir hayatı arzuluyor ve dünyadaki bütün insanların bu bahtiyarlığı tatmasını ve böylece yaşamanın farkına varmasını diliyoruz.
Bizi bu güzel duygulardan, bu aşk ve heyecandan ayırma Yâ Rabbi!...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder