“Hiçbir ümmet yoktur ki, onda bir uyarıcı gelip geçmiş olmasın.” (Fâtır, 35:24)
“Her milletin bir Resûlü vardır ve Resûlleri geldiği vakit aralarında adaletle hüküm verilir ve hiçbirine zulmedilmez.” (Yunus, 10/47)
ayetleri bu hakikati gösterir.
Hadislerde bir rivayete göre 124 bin, başka bir rivayete göre ise 224 bin peygamber geldiği belirtilmiştir. Kur’an-ı Kerimde adı geçen peygamberlerin sayısı ise 25tir. Peygamberlerin çoğunun ismi ve hangi milletten olduğu bilinmemektedir. İmam Rabbani Hindistan’a bir çok peygamberin geldiğini söylemiştir.
Peygamberlerin büyük bir bölümünün Ortadoğu’dan ve Arap Yarımadasından çıkmasının sebebi:
Hazreti Adem ve Hazreti Havva Arafat’ta buluşmuşlardır. Tarih bilimi Mezopotamya, Ortadoğu, Arabistan, Anadolu bölgelerinin bilinen ilk yerleşim yerlerinin olduğu bölgeler olduğunu açıklamıştır. Dolayısıyla geçmişte insanlar bu bölgelerde yaşamışlardır. Peygamberler ise toplumların bulunduğu yerlerde yaşarlar ve tebliğ vazifelerini toplum içerisinde yerine getirirler.
Uzak Doğu’ya, Avrupa’ya, Amerika’ya, Avustralya’ya hiç peygamber gelmediğine dair bir bilgi yoktur.
İnsanların çoğalması ile göçler yaşanmış ve bazı insanlar Asya’nın Ortadoğu’ya göre uzak olan bölgelerine yerleşmişlerdir. Bu uzak bölgelere peygamberlerin gelmediğine dair bilgi yoktur. Aksine bu uzak yerlerdeki kavimlere peygamberler gelmiştir. Çünkü “Hiçbir ümmet yoktur ki, onda bir uyarıcı gelip geçmiş olmasın.” (Fâtır, 35:24) ayeti mevcuttur.
Amerika ve Avustralya kıtaları ise yakın zamanlarda keşfedilmiştir. Burada yaşayan yerlilerin, Kızılderililer, Mayalar, Aborjinler…, bu kıtalara ne zaman gittiği konusunda kesin bir tarihi bilgi yoktur. Bu insanlara geçmişte peygamber gelmediğine dair bilgi de yoktur. Bildiğimiz kesin bilgi şudur: Her bir millete, kavme peygamber gelmiştir. Ancak kavimlere gelen peygamberlerin getirdiği İslam dini bazı kavimlerde kısa sürede unutulmuş olabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder